23.9. Datoj

Por montri daton oni sekvu la jenajn modelojn. La vortoj tago kaj de/en la jaro estas tre ofte nur subkomprenataj:

• Estis la tria (tago) de Decembro (de/en la jaro) mil naŭcent naŭdek unu.

• Hodiaŭ estas la dua (tago) de Majo (de/en la jaro) du mil kvin.

• Morgaŭ estos la dudek kvina (tago) de Julio (de/en la jaro) du mil dek.

Por jaroj oni ankaŭ povas uzi vicordajn nombrovortojn: Estis la lasta de Januaro (en/de la jaro) 1887-a (mil-okcent-okdek-sepa). Tia uzo estas nuntempe sufiĉe malofta, sed ĝi estis pli ofta en la fruaj jaroj de Esperanto, kaj iuj esperantistoj ĝin preferas ankoraŭ hodiaŭ. En la praktiko oni skribas jarojn preskaŭ ĉiam cifere: (la jaro) 1975, (la jaro) 2000 k.t.p. Tion faris ankaŭ Zamenhof. Tian ciferan jaroskribon oni povas tamen rigardi kiel skriban simpligon de A-finaĵa nombrovorto. Tiam oni legas (la jaro) 1975 kiel (la jaro) mil-naŭcent-sepdek-kvina. Povas esti, ke Zamenhof siatempe plej ofte uzis tian A-finaĵan elparolon, sed ni scias, ke li uzis ankaŭ la simplan elparolon sen A-finaĵo.

Inter la tago kaj la monato oni ĉiam uzu de, ĉar la vicorda nombrovorto ne rilatas al la monato, sed al la vorto tago, kiu normale estas forlasita: la unua de Majo = la unua tago de Majo, la dek-tria de Decembro = la dek-tria tago de Decembro. Se oni diras la unua Majo, oni parolas pri la unua el pluraj Maj-monatoj. Kiam oni skribe uzas ciferojn por la tago, oni ordinare skribas la A-finaĵon: 1-a de Majo, sed iafoje oni uzas simpligitan skribon: 1 (de) Majo. Tion oni tamen devas elparoli kiel la unua (tago) de Majo.