Von Brattleboro aus sind wir nach Washington D.C. gefahren. Besonders herausragend dort war die große Hitze. Wir wurden im Voraus gewarnt, von allen Seiten und immer wieder. Wir dachten natürlich: „Na ja, Amerikaner sind ja ein bisschen empfindlich, was Wärme angeht, wer weiß, wie es dann wirklich ist.“ Aber es war heiß, auch für uns, und wir können normalerweise ohne Klimaanlage durchaus existieren. Irgendwann in der Woche, als wir da waren, wurden in Washington 100 Grad (Fahrenheit) gemessen. (Mit den andersartigen Maßeinheiten hier habe ich so meine Probleme, 100 Grad Fahrenheit sind wohl ungefähr 35 Grad Celsius.)
De Brattleboro ni vojaĝis al Vaŝingtono (la urbo). Aparte rimarkinda estis tie la granda varmego. Pri tio oni antaŭe avertis nin, de ĉiuj flankoj kaj ĉiam denove. Ni kompreneble pensis: “Nu, Usonanoj ja estas iomete sentemaj pri varmeco. Kiu scias, kiel vere estas tie?” Sed estis varmege, ankaŭ por ni, kaj ni ordinare povas sen klimatigilo senprobleme ekzisti. Iam en la semajno, kiam ni estis tie, oni mezuris en Vaŝingtono 100 gradojn (Farenhejtajn). (Mi havas iom da problemoj pri la alispecaj mezurunujoj ĉi tie. 100 gradoj Farenhejtaj eble estas proksimume 35 gradoj Celsiusaj.)
