Aŭtoro: Bertilo

Pasis kelkaj tagoj depost la antaŭa kontribuo al la blogo. Eble iuj el vi malpaciencas. La kialo estas, ke rekomenciĝis por ni la serioza vivo, t.e. la lernejo. Kaj mi kaj Birke nun partoprenas en kurso de la Korea lingvo – ne en la sama kurso, kompreneble, ĉar Birke jam parolas la Korean, dum mi estas simpla komencanto. Mi devas nun kvin tagojn en ĉiu semajno leviĝi frue kaj iri lernejen. Ne tute facile por denaske pigra persono.

Seit dem letzten Eintrag sind nun schon einige Tage vergangen. Vielleicht sind einige von euch ungeduldig. Der Grund ist der, dass für uns der Ernst des Lebens wieder begonnen hat, d.h. die Schule. Sowohl ich als auch Birke nehmen nun an einem Koreanischkurs teil – nicht am selben natürlich, weil Birke schon Koreanisch spricht,während ich einfacher Anfänger bin. Ich muss nun fünf Tage in der Woche früh aufstehen und in die Schule gehen. Nicht so einfach für jemanden, der von Geburt an faul ist.

La unua tago estis eĉ pli malfacila…

Der erste Tag war sogar noch schwieriger…

Daŭrigi legadon “Reen al la lernejo / Wieder zur Schule”

(La titolo de tiu ĉi afiŝo celas memorigi ĉiujn, ke Birke estas Germanino…)

(Der Titel dieses Eintrags soll nur alle daran erinnern, dass Birke Deutsche ist.)

Temas hodiaŭ ankoraŭfoje pri la naskiĝtaga festo (por paroli iom pli analize), ĉar ni ricevis ankaŭ de niaj amikoj kelkajn fotojn:

Es geht heute nochmal um die Geburtstagsfeier, weil wir auch einige Fotos von unseren Freunden bekommen haben:

Daŭrigi legadon “Naskiĝtagfestbildaldonaĵo / Geburtstagsfeierbilderergänzung”

Jen sekvas la daŭrigo de la rakonto pri nia unua tempo en Koreujo. (Espereble vi ne maltrafis la unuan parton: Tri ŝokoj kaj aliaj aventuroj.)

Hier die Fortsetzung der Erzählungen über die erste Zeit in Korea. (Hoffentlich habt ihr nicht den ersten Teil verpasst: Drei Schocks und andere Abenteuer.)

27 Aŭgusto – vendredo / 27. August – Freitag

Ĉe la vekiĝo ni konstatis, ke ni ne aparte bone dormis. Tio ne mirigis, se pensi pri la multaj horzonoj inter ni kaj Germanujo. Krome estis suficê varmaĉe kaj malseke, kiel kutime en Koreujo en Aŭgusto.

Beim Aufwachen haben wir gemerkt, dass wir nicht besonders gut geschlafen hatten. Das war nicht weiter verwunderlich, wenn wenn man an die vielen Zeitzonen zwischen uns und Deutschland denkt. Außerdem war es ziemlich warm und feucht, so, wie es eben in Korea im August ist.

Daŭrigi legadon “Pena tago / Ein schwerer Tag”

Hodiaŭ estis “Chusok”, tre grava Korea festotago. Tial ni rakontos iomete pri tio, kion ni faris dum tiu festo. (Iam poste ni daŭrigos la rakonton pri niaj unuaj tagoj en Koreujo. Ĉu bone?)

Heute war “Chusok”, ein wichtiger Feiertag. Deshalb erzählen wir ein wenig darüber, was wir gemacht haben. (Unsere Erzählungen über die ersten Wochen setzen wir dann später fort, okay?)

Daŭrigi legadon “Chusok”

Kompreneble ni komencu nian rakontadon per la ekiro al Koreujo kaj la alveno. Se iu el vi maltrafis la kialon, ke ni iris al Koreujo, jen ĝi: Birke ricevis postenon kiel instruistino de la Germana ĉe universitato en Seulo. Tial ni transloĝiĝis for de Tübingen, kie ni loĝis dum la pasintaj tri kaj duona jaroj, kaj rapide instaliĝis en la domo de la patro de Birke, en la vilaĝo Schossin proksime de Schwerin en norda Germanujo.

Sed nur kvin tagojn poste, estis tempo por la granda transloĝigo…

Wir beginnen natürlich unsere Erzählungen mit dem Aufbruch nach Korea und unserer Ankunft hier. Falls wir verpasst haben, einigen von euch zu erzählen, warum wir hier sind, hier nochmal: Birke hat eine Stelle als Deutschlektorin an einer Uni in Seoul bekommen. Deswegen sind wir aus Tübingen – wo wir die letzten dreieinhalb Jahre gewohnt haben – weggezogen und haben unsere Sachen schnell im Haus von Birkes Vater eingerichtet, in Schossin, einem Dorf in der Nähe von Schwerin im norddeutschen Mecklenburg-Vorpommern.

Aber schon fünf Tage später war die Zeit für den großen Wohnortwechsel gekommen…

Daŭrigi legadon “Tri ŝokoj kaj aliaj aventuroj / Drei Schocks und andere Abenteuer”