Priskribo per E-vortoj aŭ vortetoj «

Por priskribi A-vorton oni uzas normale E-vorton aŭ E-vortecan vorteton. La priskribo staras preskaŭ ĉiam antaŭ la A-vorto:

• vere feliĉa

• ekstreme longa

• mirinde bela

• tre feliĉa

• tiel bela

• pli bela

• iom varma

• apenaŭ komprenebla

Sed se la priskribata A-vorto estas participo, priskribanta E-vorto aperas ĉu antaŭ ĝi, ĉu post ĝi:

• pekinta senintenceFE.22

• multe drinkinta

O-vortaj frazpartoj «

Oni povas uzi O-vortan frazparton por priskribi A-vorton. La priskribanta frazparto havas ĉiam rolvorteton aŭ N-finaĵon. Se ĝi havas rolvorteton, ĝi staras normale post la A-vorto. Se ĝi havas N-finaĵon, ĝi staras normale antaŭe:

• longa je dek metroj

• legebla sen helpo

• scivolema pri ĉio ajn

• plena de akvo

• farita de mi

• legata de multaj homoj

• skribita per krajono

• mil metrojn alta

• kelkajn paŝojn distanca

Se A-vorto esprimas objektan agon, N-finaĵa priskribo montras la objekton de tiu ago:

• esprimanta grandan inteligenteconM.41

• dirinta la veronFE.24

Komparaj esprimoj «

Oni povas priskribi A-vorton per kompara esprimo kun kiel aŭ ol. Tia priskribo staras ĉiam post la A-vorto:

• longa kiel serpento

• stulta kiel azeno

• feliĉa kiel infaneto

• longa kiel tiu ĉi ŝnuro

• sama kiel mi

• pli longa ol serpento

• pli stulta ol azeno

• pli feliĉa ol li

Subfrazo aŭ I-verbo «

Por priskribi A-vorton oni ankaŭ povas uzi subfrazon kaj I-verbon. Tia priskribo staras ĉiam post la A-vorto:

• Mi estas feliĉa, ke mi vin akceptos.LR.112

• Ili estis aŭdintaj, ke la reĝo venos viziti.

• Mi estas kapabla instrui nur la francan lingvon.M.57