La suno ĵetas lumon al la urba strat’
Finfine la printempo venis
Mi vidas ĉion nun en tute nova stat’
kaj ĝojas nun ĉar mi eltenis

La sento kreskas ke mi estas viva hom’
ĉar eblas vivi pli facile
La tuta mondo estas mia propra dom’
La koro batas maltrankvile

por vi, sed vi estas longe for
Al vi sopiras mia kor’

La verda parko estas nun la renkontej’
same mirinde ĉiujare
Dum tia tag’ mi pensas ke mi ŝatus plej
nur trinki vinon apudmare

Mi vere ŝatas la printempon tie ĉi
sed dum la tagoj mi laboras
Kaj kvankam mi amas la amikojn ĉirkaŭ mi
okazas foje ke mi ploras

por vi, ĉar vi estas longe for
Al vi sopiras mia kor’

Tro longe jam atendis mi
sed tamen mi atendos pli

La suno ĵetas lumon al la urba strat’
kaj lante la somero venas
sed kvankam ĉio estas nun en nova stat’
vi sciu ke mi apartenas

al vi, sed vi estas longe for
Al vi sopiras mia kor’