4.1. Bazaj reguloj por O-vortoj

Vorton kun la finaĵo O oni nomas O-vorto. O-vortoj rolas precipe kiel subjekto kaj objekto, sed ili povas roli en multaj aliaj manieroj.

O-vortoj estas nomoj de aferoj, konkretaĵoj, abstraktaĵoj, homoj, bestoj, fenomenoj, agoj, kvalitoj, specoj, individuoj k.t.p.:

• tablo = nomo de konkretaĵo

• hundo = nomo de bestospeco

• saĝo = nomo de kvalito

• amo = nomo de sento

• kuro = nomo de ago

• martelado = nomo de agado

• Petro = nomo de persono

• Berlino = nomo de urbo

Post O-finaĵo povas sekvi J-finaĵo por multe-nombro, kaj N-finaĵo por frazrolo. Oni ankaŭ povas meti ambaŭ, sed ĉiam J antaŭ N:

Oni povas anstataŭigi la finaĵon O per apostrofo, sed nur kiam ne sekvas J aŭ N: hund’ = hundo, saĝ’ = saĝo, am’ = amo, kur’ = kuro, Berlin’ = Berlino.

Legu ankaŭ pri O-vortaj frazpartoj, kaj pri propraj nomoj.