Komputilaj arkitekturoj

1. Kontrastigo de la arkitekturoj komandega kaj komandeta
2. Karakterizaj trajtoj de la komandeta arkitekturo

Kontrastigo de la arkitekturoj komandega kaj komandeta

Karakterizaj trajtoj de la komandeta arkitekturo

• Unutakta plenumo. Preskaŭ ĉiu komando plenumiĝas dum unu takto.
• Aparata stirado kun malmultaj aŭ neniaj mikroprogramoj. Mikroprogramaro estas komplikaĵo pliiganta la nombron de taktoj en komandociklo.
• Lega-skriba kaj interreĝistra komandaro: ĉiuj komputaj komandoj operacias super reĝistroj, la ĉefmemoro estas atingata nur per la komandoj lega-skribaj.
• Simplaj fiksformaj komandoj kun malmultaj adresadomanieroj. Ĉiuj komandoj havas unu saman longon (kutime 32 bitoj), kaj 2–3 manierojn adresi operandojn. Tio plirapidigas la analizon de komandoj kaj mallongigas la komandociklon.
• Ĉenstabla procesoro. La komandaro estas aranĝita tiel, ke la procesoro povas plenumi plurajn komandojn samtempe.
• Altrendimenta memoro: almenaŭ 32 ĝeneralcelaj reĝistroj kaj granda kaŝmemoro.
• Programa realigo de multaj bazaj funkcioj. Nur tiuj rimedoj, kiuj konsiderinde pligrandigas la rendimenton, estas realigitaj aparate. La programaro uzas sekvencojn de simplaj komandoj por plenumi komplikajn funkciojn anstataŭ komplikajn komandegojn.
• Certaj aspektoj de paralelado estas disponeblaj al la programaro. Ekz-e, branĉa komando finplenumiĝas post la plenumo de la tekste tujsekva komando, kio ebligas fari ion utilan dum la venigo de branĉargumento(j).
• Kvankam iuj el la menciitaj rimedoj (ekz-e la ĉenstabla laboro kaj altrendimenta memoro) estas delonge konataj kaj uzataj en komputilegoj, specifaĵo de komandeta arkitekturo estas, ke ĝi enkonstruas ilin en procesoron kun simpla komandaro kaj sen mikroprogramaro.