Tri ŝokoj kaj aliaj aventuroj / Drei Schocks und andere Abenteuer

Poste Birke subskribis sian kontrakton, kaj ricevis amason da paperoj kaj konsilojn por la registriĝo ĉe la enmigra oficejo.Feliĉe la oficisto anoncis, ke malgraŭ ĉio mi povos ricevi familian vizon sen devi unue eliri el la lando. Pu! Unu problemo malpli.

Dann hat Birke ihren Vertrag unterschrieben und bekam eine Menge Papier und Ratschläge für die Registrierung bei der Ausländerbehörde. Der Verwaltungsmensch kündigte glücklicherweise auch an, dass ich trotz allem ein Familienvisum bekommen könne, ohne extra auszureisen. Ein Problem weniger.

Poste ni iris en la oficejon de la Germana sekcio. Estas tute novaj kaj freŝaj domo kaj oficejoj. Birke ricevis sian instruhoraron k.t.p.

Dann sind wir in das Sekretariat der Deutschabteilung gegangen. Alles ist dort ganz neu frisch. Birke hat ihren Stundenplan u.a. bekommen.

La sekva tasko estis transpreni meblojn de Holmer, la antaŭa instruisto. Ek al lia eksapartamento. Ni kaptis ĉion, kio estis movebla, kaj pri kio ni certis, ke ĝi apartenas al Holmer: telefonon, vestaĵpendigilon, gladilon, gladobreton, ventolilon, televidilon kun tableto, kaj pliajn manĝilojn. Ĉu ĉio vere eniros en taksio? Montriĝis, ke kelkaj aferoj devas resti provizore ĉe la asistantino en la oficejo. Poste ni foriris kun la televidilo sur la antaŭa sidloko apud la ŝoforo. Ĉi-foje ni havis mapon, sed tamen la ŝoforo devis iomete serĉi. Sed ni bonorde alvenis. Dume la ŝoforo havis okazon komenti pri mia bona aspekto(?), kaj pri la bona matena aero en nia loĝregiono.

Die nächste Aufgabe war, die Sachen von Holmer, Birkes Vorgänger, zu holen. Also los zu seiner ehemaligen Wohnung. Wir nahmen alles, was beweglich war, und von dem wir sicher waren, dass es Holmer gehört hat: Telefon, Kleiderständer, Bügeleisen, Bügelbrett, Fernseher mit Tischchen, und noch mehr Geschirr. Würde das wirklich alles ins Taxi passen? Es zeigte sich, dass einige Sachen noch einmal im Sekretatriat zwischengelagert werden mussten. Dann fuhren wir im Taxi los, mit dem Fernseher auf dem Vordersitz neben dem Chauffeur. Diesmal hatten wir eine Karte dabei, aber der Chauffeur musste trotzdem ein wenig suchen. Wir kamen jedoch gut an. Während der Fahrt hatte der Chauffeur Gelegenheit, mein gutes Aussehen (?) und die gute Morgenluft in unserer Gegend zu kommentieren.

Finfine solaj en la apartamento! Ek al la lito… kiu tuj disfalis, kiam du homoj samtempe eksidis sur ĝi. Ve! Tio estis la tria ŝoko. Birke tuj vokis la deĵorantan oĉjon, kiu provis remeti la trafalintan matracon, kaj ripari la kadron. Sed la tuto tuj denove disfalis, kiam du homoj surlitiĝis, kaj la oĉjo devis konstati, ke la liton oni devas anstataŭigi. Sed tamen unu nokton ni devis (atenteme!) dormi sur ĝi, kun la kapoj en la malĝusta direkto pro la klino de la matraco. Bedaŭrinde la matraco, krom trafalinta, estis ankaŭ terure eluzita kaj malmolegaĉa kun ŝtalaj dratoj kiuj entranĉiĝis en la dorsojn. Ve!!

Zu guter Letzt allein in der Wohnung! Und gleich ins Bett… das sofort zusammenfiel, als wir zwei uns gleichzeitig darauf setzten. Oje! Das war der dritte Schock. Birke holte sofort den diensthabenden ajoshi, der versuchte den Rahmen zu reparieren und die durchgefallene Matratze wieder aufzulegen. Aber das Ganze fiel sofort wieder zusammen, als wir uns zu zweit draufsetzten, und der ajoshi musste zugeben, dass man das Bett ersetzen müsse. Aber trotzdem müssten wir eine Nacht (vorsichtig!) darauf schlafen, mit dem Kopf in die andere Richtung, wegen der Neigung der Matratze. Leider war die Matratze nicht nur halb durch den Rahmen gefallen, sondern auch furchtbar verbraucht und mit Stahlfedern ausgestattet, die uns in den Rücken schnitten.

Krome ni tuj komprenis, ke la dormoĉambro ne estas en la ĝusta loko. Ni devis nepre movi ĝin, aŭ pli trafe la liton, por havi novan dormoĉambron ĉe la malpli brua flanko de la domo. Ja tuj apud la tiame dormoĉambro estas kaj aŭtoŝoseo kun senĉesa fluo de aŭtoj, kaj aldone fervojo kun trajnoj foje laŭtege hupantaj.

Außerdem fanden wir sofort heraus, dass für das Schlafzimmer nicht das richtige Zimmer vorgesehen war. Wir mussten es unbedingt verlegen, oder besser: das Bett, um auf der weniger lauten Seite des Hauses zu schlafen. Vor Fenster des ursprünglich vorgesehenen Schlafzimmers sind ja sowohl eine große Straße mit ununterbrochenem Verkehr als auch Schienen mit laut hupenden Zügen.

La purigmonstro Birke malgraŭ la laceco sukcesis viŝi la plankon kaj ĝenerale iom purigi. Krome ni esploris la ĉirkaŭaĵon, kaj eĉ trovis “panon”, se oni rajtas tion, kion Koreoj bakas, nomi tiel. Tiu “pano” kaj kelkaj rizodiskoj estis nia vespera manĝo.

Der Putzteufel Birke hat es trotz aller Müdigkeit noch geschafft, die Böden zu wischen und allgemein ein bisschen aufzuräumen. Außerdem haben wir wir die Umgebung hier erforscht, wir haben sogar “Brot” gefunden, wenn man das, was die Koreaner hier backen, so nennen darf. Dieses “Brot” und einige trockene Reisscheiben (ein bisschen keksähnlich) waren unser Abendbrot.

Poste ni ekdormis peze malgraŭ la bruo.

Dann schliefen wir tief und fest – trotz des Lärms.