Von außen betrachtet, erscheint unser jetziges Leben wahrscheinlich fad und ziemlich bürgerlich. Weil wir beide arbeiten, stehen wir in der Woche immer sehr früh auf und gehen deshalb auch zeitig schlafen. Nicht gerade mit den Hühnern, von denen es auf unserem Dorf reichlich gibt, aber bis Mitternacht können wir auch meist nicht aufbleiben[1]. Außerdem bleibt, wenn man so den ganzen Tag arbeitet, gerade noch Zeit für Sport und ein bisschen Einkauf, manchmal auch für einen Abendspaziergang und ein bisschen Gartenarbeit (ja, ja, einen Garten haben wir jetzt auch! 🙂 ). Wie das eben so ist. Keine großen Aufregungen, keine Abenteuer in fernen Ländern der weiten Welt.
[1. Ich gehe meistens um 22 Uhr oder noch früher schlafen… / Bertil.]
[…. das allerdings ist wieder eine von Bertils Übertreibungen…. / Birke]
Rigardate deekstere nia nuna vivo verŝajne impresas pala kaj sufiĉe burĝa. Pro tio, ke ni ambaŭ laboras, ni ellitiĝas ĉiam tre frue en la semajno, kaj tial ni ankaŭ iras dormi tre frue. Ne rekte “kun la kokinoj”, da kiuj ekzistas abundo en nia vilaĝo, sed pli longe ol ĝis noktomezo ni plej ofte ne eltenas[1]. Krome restas, kiam oni do laboras la tutan tagon, tempo nur por sporto kaj iom da butikumado, iafoje ankaŭ por vespera promeno kaj iom da ĝardena laboro (jes, jes, ankaŭ ĝardenon ni nun havas! 🙂 ). Tiel ja estas. Neniom da granda ekscitiĝo, neniaj aventuroj en foraj landoj de la vasta mondo.
[1. Mi plej ofte enlitiĝas je la 22a horo aŭ eĉ pli frue…… / Bertilo.]
[…. tio tamen estas tipe Bertila troigo…. / Birke.]
Daŭrigi legadon “Unser alltägliches Leben / Nia ĉiutageca vivo”