Ĉar la rakonto de Johan’-Luko tiom plaĉis al mi, mi ĝin ĉi tie ankoraŭfoje rakontas. Mi tamen iom ŝanĝis ĝin por meti ĉiujn solvojn:
Esperantistoj fervoje vojaĝas el Eŭropo tra Siberio al Korea kongreso; tio estas vojaĝo ĉirkaŭ la duona terglobo (4). Tra fenestro videblas kamparano, kiu kuras apud la trajno per grandaj paŝoj. Vere, la spaco (2) inter liaj genuoj estas impresa! Li krias: Atendu min, ankaŭ mi iri volas! Bovino (1) ĝuanta la trajniradon pensas: frenezas homoj! Kiel povi ĝui trajnopason, se oni jam estas en ĝi! En kupeo knabeto ekstaras (3) de sia seĝo kaj krias: Hej Panjo! Kial vi lasis harpinglon sur mia seĝo? La vojaĝo estas longa, sed finfine ili alvenas iun posttagmezon (7). Ĉar ili ne rajtas trapasi Nordan Koreujon, ili devas alboati. Kompreneble ili ne boatas trans lagon (8), sed trans maron por atingi Sudkoreujon. Fine akceptadas ilin bela, sed bedaŭrinde jam edziniĝinta virino (6), kiun ili ĝentile salutas demetante la ĉapelon (5) kaj klinante la korpon – kvankam la koksoj (9) doloras pro la longa vojaĝo.
Weil mir die Geschichte von Johan’-Luko so gut gefallen hat, erzähle ich sie hier noch einmal. Ein bisschen habe ich sie aber abgewandelt um die Lösungen unterzubringen:
Esperantisten fahren mit der Bahn von Europa durch Sibirien zu einem Kongress in Korea, das ist eine Reise um den halben Erdball (4). Aus dem Fenster ist ein Bauer zu sehen, der mit langen Schritten neben dem Zug herläuft. Wirklich, der Zwischenraum (2) zwischen seinen Knien ist beeindruckend! Er ruft: Wartet auf mich, auch ich möchte mit! Eine Kuh (1) genießt die Zugfahrt und denkt: Die Menschen sind doch verrückt! Wie kann man sich an einer Zugvorbeifahrt erfreuen, wenn man schon darin ist! In einem Abteil steht (3) ein Junge von seinem Sitz auf und ruft: Hej, Mama! Warum hast du eine Haarnadel auf meinem Sitz gelassen? Die Reise ist lang, aber eines Nachmittags (7) kommen sie endlich an. Weil sie nicht durch Nordkorea fahren dürfen, müssen sie per Boot weiter. Natürlich überqueren mit dem Boot keinen See (8), sondern ein Meer um Südkorea zu erreichen. Schließlich emfängt sie eine schöne, aber leider bereits verheiratete Frau (6), die sie freundlich begrüßen, indem sie den Hut (5) abnehmen und sich verbeugen – obwohl ihnen von der langen Reise die Hüften (9) weh tun.
obere Reihe / supra linio:
- (1) so
- Rind, Kuh
- bov(in)o
- (2) sai
- Zwischenraum
- interspaco
- (3) seoda
- (auf)stehen
- (ek)stari
mittlere Reihe / meza linio:
- (4) jigu
- Erde
- terglobo
- (5) moja
- Hut, Mütze
- ĉapelo, ĉapo
- (6) ajumeoni
- verheiratete Frau, Frau über 30
- edziniĝinta virino, virino pli aĝa ol 30
untere Reihe / suba linio:
- (7) ohu
- Nachmittag
- posttagmezo
- (8) hosu
- See
- lago
- (9) heori
- Hüfte
- kokso