Seit letztem Sonntag sind wir wieder in Seoul und kämpfen immer noch ein bisschen mit der Zeitumstellung. Für mich hat am Mittwoch die Uni wieder angefangen und ich hatte bereits meine ersten Unterrichtsstunden. So ist die erste Woche ganz schnell vergangen.
De la pasinta dimanĉo ni reestas en Seulo kaj batalas ankoraŭ iomete kun la horŝanĝo. Por mi la universitato rekomenciĝis merkredon, kaj mi tiam jam havis miajn unuajn instruhorojn. Tiel la unua semajno tute rapide pasis.
Ein bisschen hängen wir ja immer hinterher mit unserem Blog…
Deshalb kommen hier noch im Nachhinein ein paar Bilder aus unserem winterlichen Schossin. Die sind vor allem für unsere Freunde in Seoul, die in diesem Winter überhaupt wenig Schnee hatten (dafür aber mehr Wind und mehr Minusgrade). Aber auch für mich, damit ich mich noch ein bisschen dran freuen kann.
Ni daŭre iom postrestas pri nia blogo…
Tial nun venas en retrospektivo kelkaj bildoj el nia vintra Schossin. Ili estas precipe por niaj amikoj en Seulo, kiuj en tiu ĉi vintro havis entute malmulte da neĝo (sed des pli da vento kaj minusaj gradoj). Sed ili estas ankaŭ por mi, por ke mi ankoraŭ povu iom ĝoju pri ili.
Für Bertil ist das übrigens völlig unverständlich – er ist froh, dass der Winter so ziemlich überstanden ist. Hier in Korea hat offiziell schon der Frühling angefangen. Es ist wie immer sehr sonnig, aber letzte Woche kam eines Morgens noch ein bisschen Schnee, der aber fast sofort wieder verschwunden war. Auf unserem Hof hält sich hartnäckig auch noch ein bisschen Eis, trotz Temperaturen über Null.
Por Bertilo tio cetere estas tute nekomprenebla – li ĝogas, ke la vintro ŝajne jam pasis. Ĉi tie en Koreujo la printempo oficiale jam komenciĝis. Estas kiel ĉiam tre sune, sed la pasintan semajnon venis unu matenon ankoraŭ iomete da neĝo, kiu tamen preskaŭ tuj remalaperis. Sur nia korto ankaŭ obstine restas iomete da glacio ankoraŭ, spite la supernulan temperaturon.
Hier also unser Bilder-Rückblick auf Schossin:
Jen do nia bildo-rerigardo al Schossin:
Salikoj ĉe la vojo al la vilaĝo
Weiden am Weg zum Dorf
Nia “Alte Dorfstraße” (malnova vilaĝostrato)
Unsere Alte Dorfstraße
Forgesitaj pomoj
Vergessene Äpfel
La bushaltejo. Trifoje tage iras buso al Schwerin, bedaŭrinde je tre malfavoraj tempoj, tiel ke ĉiuj tamen devas havi propran aŭton.
Die Bushaltestelle. Dreimal am Tag fährt auch ein Bus nach Schwerin, leider zu sehr ungünstigen Zeiten, so dass doch alle ein eigenes Auto haben müssen.
Tiu dolĉa hundeto iam dum promeno kaptis kapreolon! Kiu povus imagi tion?!
Dieses kuschelige Hündchen hat beim Spazierengehen mal ein Reh gefasst! Wer hätte das gedacht?!